Progressu investigationis, productionis et applicationis chelatorum elementorum vestigialium, homines paulatim momentum nutritionis chelatorum elementorum vestigialium ex peptidis parvis intellexerunt. Fontes peptidorum includunt proteinas animales et proteinas plantarum. Nostra societas utens peptidis parvis ex hydrolysi enzymatica proteinorum plantarum plura commoda habet: magnam biosecuritatem, celerem absorptionem, parvam energiae consumptionem absorptionis, vectorem non facile saturari. Constat hodie magnam securitatem, magnam absorptionem, magnam stabilitatem ligandi chelati elementi vestigialium. Exempli gratia:Chelas Aminoacidi Cupri, Chelas Aminoacidi Ferri, Chelas Aminoacidi Mangani, etZinci Aminoacidi Chelas.
Aminoacidum Peptidum Proteinum
Peptidum est genus substantiae biochemicae inter aminoacidum et proteinum.
Proprietates absorptionis chelati elementi vestigialis peptidi parvi:
(1) Quia peptida parva, quae ex eodem numero aminoacidorum constant, puncta isoelectrica eorum similia sunt, formae ionum metallicorum cum peptidis parvis chelantium abundant, et multae "loca scopi" in corpus animalis intrant, quod non facile saturatur;
(2) Multae sunt loca absorptionis et celeritas absorptionis est magna;
(3) Celeris synthesis proteinorum et minor energiae consumptio;
(4) Postquam necessitates functionis physiologicae corporis impletae sunt, parva chelata peptidica elementorum vestigialium reliqua a corpore non metabolizabuntur, sed cum aminoacidis vel fragmentis peptidicis, quae mox metabolizanda sunt, in humore corporis coniungentur ad proteinas formandas, quae in textu musculorum (pecora et aves crescentibus) vel in ovis (avium parentibus) deponentur, ut efficacia productionis augeatur.
In praesenti, investigatio de chelatis elementorum vestigialium peptidicorum parvorum ostendit chelata elementorum vestigialium peptidicorum parvorum effectus validos et latam applicationis prospectum atque progressionis potentialem habere propter celerem absorptionem, antioxidationem, functionem antibacterialem, regulationem immunitatis et alias functiones bioactivas.
Tempus publicationis: XIII Februarii, MMXXIII
